Του Προκόπη Μπίχτα.
Ιανουαρίου 23, 2017
Παύση πληρωμών του εξωτερικού δημόσιου
χρέους στους τοκογλύφους δανειστές.
H
προτεραιότητα στην κυριαρχία, την επιβίωση και τα δικαιώματα της κοινωνίας
έναντι των αξιώσεων των δανειστών, είναι αρχή συμβατή με το Διεθνές
Δίκαιο (περί «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» άρθρο 25 παρ. 1 κλπ),
πολλές χώρες την έχουν επικαλεσθεί και έχει ενσωματωθεί σε εθνικές νομοθεσίες
όπως των ΗΠΑ.
Τα
μνημόνια «δεν αποτελούν διεθνή συμφωνία» (απόφαση Συμβούλιο της Επικρατείας Ολ.
668/2012), επομένως απλώς καταργούνται με άλλο νόμο.
Οι
δανειακές συμβάσεις, σαν δεσμεύσεις Δημόσιου Διεθνούς
Οικονομικού Δικαίου, υπάγονται κατευθείαν στις ρυθμίσεις και τις πρόνοιες
της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών (άρθρα 26, 31, 61, 62
κλπ.). Συνεπώς, υφίστανται απόλυτη ακυρότητα.
Εξάλλου, η απόφαση υπέρ της Ελλάδας το 1936, του Δικαστηρίου
Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών, αποτελεί αναμφισβήτητα δεδικασμένο.
Το δημόσιο χρέος εξυπηρετούσε πάντοτε, την αριστοκρατία του
πλούτου.Τα δάνεια προς το κράτος... ...
